ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻓﻈﻪ ... 
ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﯼ ﮐﺬﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﯽ، ﻓﻌﺎﻝ ﺗﺮ ﺷﻮﺩ ... 
ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﺑﯽ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺰﺋﯿﺎﺕ، ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮﺕ ﮐﻨﺪ ...ﺑﺮﻭﺩ ﺭﻭﯼ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺍﺕ ... 
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﻢ ... ﺍﺻﻼ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﻢ ... 
ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﻣﺜﻠﺚ ِ ﻗﺎﺋﻢ ﺍﻟﺰﺍﻭﯾﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ... 
ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺩﻧﺞ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﯾﺰﻡ ... 
ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﺍﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ از ته دل ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺍﻡ ﺷﺪﻩ ... 
ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﭼﺸﻤﻪ ﯼ ﺍﺷﮏ دلم ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮐﺮﺩﻥ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ...
ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ... 
ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮏ ﺍﺕ ﻗﻬﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﯿﺎﯾﺪ 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: